Asset Publisher
Użytkowanie Lasu
Użytkowanie lasu to korzystanie z jego zasobów – pozyskanie drewna, zbiór płodów runa leśnego, zbiór roślin lub ich części na potrzeby przemysłu farmaceutycznego, pozyskanie choinek, eksploatacja kopalin i wiele innych. Leśnicy umożliwiają społeczeństwu korzystanie z darów lasu, ale w sposób zapewniający mu trwałość.
Rozmiar pozyskania drewna określony jest w planie urządzenia lasu, który sporządzany jest dla każdego nadleśnictwa na 10 lat. Zapewnia on pozyskiwanie drewna w granicach nie tylko nieprzekraczających możliwości produkcyjnych lasu, lecz także systematycznie zwiększających zapas drewna pozostającego w lasach, tzw. zapas na pniu. Krótko mówiąc, leśnicy prowadzą w lasach gospodarkę w sposób zapewniający ich trwałość i możliwość biologicznego odtwarzania.
O wielkości pozyskania drewna decyduje tzw. etat cięć określony w każdym planie urządzenia lasu. Jest to ilość drewna możliwa do wycięcia w określonych drzewostanach na określonej powierzchni w okresie 10 lat, które obejmuje plan. Dzięki temu, że etat jest niższy niż przyrost drewna w tym samym okresie, następuje stały wzrost zapasu „drewna na pniu" (w Polsce pozyskuje się ok. 55 proc. przyrostu). Ocenia się, że zasobność polskich lasów wynosi obecnie ponad 2,049 mld m sześć. drewna.
Pozyskane drewno pochodzi z:
- cięć rębnych – usuwania z lasu drzewostanów „dojrzałych"; ich podstawowym celem jest przebudowa i odtworzenie drzewostanów;
- cięć pielęgnacyjnych (czyszczeń i trzebieży) – usuwania z lasu części drzew uznanych za niepożądane i szkodliwe dla pozostałych drzew i wartościowych elementów drzewostanu;
- cięć niezaplanowanych – są one konsekwencją wystąpienia klęsk żywiołowych w lasach.
Przeczytaj więcej na www.lasy.gov.pl.
Asset Publisher
Asset Publisher
Lasy nadleśnictwa
Lasy nadleśnictwa
Powierzchnia terytorialnego zasięgu działania Nadleśnictwa obejmuje 82 067 ha, z czego 16 626 ha to powierzchnia gruntów zarządzanych przez Nadleśnictwo, w tym 15 885 ha lasów w 318 kompleksach.
Mozaikowy charakter utworów skalnych i gleb, położenie geograficzne (w zasięgu wszystkich rodzimych gatunków lasotwórczych), specyficzne warunki klimatyczne (surowsze niż otaczających terenów), układ pasm górskich, a także uwarunkowania historyczne, to wszystko wpłynęło na obecny stan szaty roślinnej Puszczy Świętokrzyskiej.
Powierzchniowo dominują tu siedliska Lasu mieszanego wyżynnego oraz lasu wyżynnego, których powierzchnię zajmują głównie sosna i jodła. Kilkuprocentowe udział mają dąb, buk i brzoza. Na siedliskach borów i borów mieszanych (wyżynnych i nizinnych) dominuje sosna z bogatymi podrostami i dolnymi piętrami jodłowymi.
Część lasów Nadleśnictwa Kielce znajduje się w granicach administracyjnych miasta lub w bezpośrednim ich sąsiedztwie, stąd często są nazywane „zielonymi płucami" dla Kielc.
Szata roślinna bogata jest w gatunki chronione, na terenie nadleśnictwa jest ich kilkadziesiąt. Swoje stanowiska ma tu Wawrzynek wilczełyko, Storczyk szerokolistny, Rosiczka okrągłolistna, Lilia złotogłów, Listera jajowata, Konwalia majowa, Kokoryczka okółkowa.
Na terenie Nadleśnictwa występuje 11 gatunków chronionych owadów i mięczaków, wśród nich Mieniak tęcznik, Paź królowej, Czerwończyk nieparek, 5 gatunków gadów: Jaszczurka zwinka, Jaszczurka żyworodna, Padalec zwyczajny, Zaskroniec zwyczajny, Żmija zygzakowata.
Spośród ptaków wyodrębniono 155 gatunków chronionych lęgowych, przelotnych lub zalatujących. Występuje u nas Bocian czarny, Żurawie, Dzięcioł białoszyi, Cietrzew, Zimorodek.
Ssaki reprezentowane są głównie przez ssaki łowne: sarny, jelenie, dziki, ale również liczne gatunki chronione: Jeż wschodni, Bóbr europejski, Ryjówka aksamitna, Nocek duży, Karlik malutki, Wydra, Gronostaj.
Lasy Nadleśnictwa stanowią atrakcyjny komponent krajobrazu województwa świętokrzyskiego, a w celu ochrony cennych elementów przyrody ożywionej i nieożywionej na terenie Nadleśnictwa powołano różne rodzaje form ochrony przyrody: rezerwaty, parki krajobrazowe, obszary chronionego krajobrazu, pomniki przyrody, obszary Natura 2000.